Soy poesía
La poesía…
canta
y baila.
Se
aquieta,
se
asombra,
se
rompe,
se
pega,
se
enfría,
se
ornamenta.
Fruta
sin sabor.
Sabor
común desvanecido.
Tierno
bagre incoloro.
Vástago
cielo enrojecido.
La
poesía es roja,
a
veces amarilla,
y
en ocasiones:
un
tanto enloquecida.
Soy
marea, soy poesía…
Soy
letras en palabras
que
nadie mira.
JNR